Apagogiczne argumenty Zenona z Elei

Dariusz Piętka

Kierunki badań Dariusza Piętki to: (1) ontologia starożytna (szczególnie teoria bytu Parmenidesa, Leukipposa, Platona, Arystotelesa), (2) logika i semiotyka antyczna (problematyka zasad, dialektyka Zenona, sylogistyka praktyczna Platona, teoria języka u Platona i Arystotelesa), (3) zastosowania logiki do metafizyki (w szczególności zagadnienia przyczynowości, identyczności, analogii). Dariusz Piętka w swoich badaniach dotyczących starożytności nawiązuje do osiągnięć współczesnego językoznawstwa, ukazując nieegzystencjalny charakter filozofii greckiej oraz odmienną od dzisiejszej specyfikę ontologii antycznej. W analizach, których przedmiotem są zagadnienia z zakresu szeroko rozumianej logiki, ukazuje procesualny charakter jej rozwoju, dostrzegając źródła Arystotelesowskiej sylogistyki przede wszystkim u Platona, ale także u Zenona z Elei. Przedmiotem swoich badań czyni również pierwsze zasady bytu i myślenia oraz ich zastosowania w ontologii i teorii poznania, ze szczególnym uwzględnieniem zasady niesprzeczności. Wiąże te zagadnienia z problematyką klasycznej definicji prawdy jako semantycznej niesprzeczności, której źródła odnajduje w filozofii eleackiej, a wyraźne jej sformułowanie – u Platona. Obiektem zainteresowań Dariusza Piętki jest również pojęcie związku przyczynowo-skutkowego, możliwość jego opisu za pomocą zdań warunkowych oraz metody pozwalające na identyfikację przyczyn (np. indukcja eliminacyjna w różnych jej odmianach). Obok tego, zainteresowania te skupiają się wokół pojęć analogii i wnioskowania przez analogię.